I'll wait for you, cause I don't want anyone else. ♥♥

September 01, 2012 (Saturday)

See, I don't wanna wait in vain for your love. Yes, I don't wanna wait in vain for your love.. BUT I JUST CAN'T HELP MYSELF.

It's as if, somebody's stopping me from moving on, from moving forward. What's wrong? :O Two weeks ago, I thought we ended it nicely, pero bakit hanggang ngayon 'di parin ako matahimik? Sinusundan parin ako ng sarili kong multo? What's this? Book 2 ng Karma ko? OMGF!! Sobrang hirap na hirap na ko. Naaapektuhan na pati social life ko, pati pakikipag socialize ko sa mga tao. Palagi nalang akong tulala, palagi nalang akong malungkot, palagi nalang akong malungkot.. These past few days. Gosh. Simula nung nagkasalubong kami, last Thursday. :O

Hello, September! :) You know I love you.. It's just that, I ain't in the mood today. Sorry. I'll catch up with yer remaining leaves. Sorry for being low-spirited today, as much as I want to carry out more energy and positive vibes in me.. I just can't. Siguro nga, hangga't di ko pa nalelet go lahat ng 'to. Ang dami daming pang remnants e. Kahit, one month, one week and three days lang kami naging official magboyfriend-girlfriend. Alam kong mas matagal pa dun 'yun e. Ang unfair. Sobrang unfair. 'Di ko parin tanggap, 'di parin ako makamove on. Sorry talaga, kung paulit ulit nalang.. Pero di talaga ako matahimik e. Di maubos ubos 'yung sakit na nararamdaman ko. Gusto ko nang mapagod, gusto kong ilabas lahat.. Pero parang ayaw niyang lumabas, or sadyang wala naman na talagang ilalabas. Nag-ooverthink nalang ako?

'Di ko madistinguish. Bakit sa mga panahong ganito, nabobobo ako? 'Di ko mapaandar principles ko. 'Di ko maapply lahat ng arguments ko. Natatameme at natatanga ako, pagdating sa usapang puso. Sakit sa puso. Sarili kong sakit sa puso. Gustung gusto ko nang maging masaya.. Gustung gusto ko nang maka move on, at malet go yung nararamdaman ko para sakanya. PERO HINDI KO KAYA. Hindi ko yata kaya. Gustung gusto kong maghiganti. Pero, hindi ko rin kaya. GUSTO KONG UMIYAK, dahil nasasaktan ako, pero bakit wala, ni isang patak ng luha?

I just feel empty. I just feel numb and weak. I feel alone. *Naalala ko tuloy bigla yung mga sinabi ni Sir Orient* few years from now, 'tong mga problemang walang kwenta na 'to.. Tatawanan ko nalang sa future. Sana nga, kung pwede lang akong gumamit ng time machine, ginawa ko na. I just want to end these things. This pain. It's slowly killing me. Pabagal pa ng pabagal yung oras.. Ibig kong sabihin, onga. September 1 na ngayon, tapos 2.. Tapos... 4. HAHAHA. Past forward. Ayoko nang maalala. Ayoko na siyang maalala, pero bakit sa tuwing ipipikit ko yung mga mata ko, ang daming bagay na nagpapaalala sakin sakanya? Zafra Motors, Zaf plaque card.. Haaaylife. Nababaliw baliw na naman ako sa pagmomove on ko. Hirap na hirap na naman akong i-bear 'tong sakit na nararamdaman ko.

Sana, maging maligaya na ako. Gusto ko ng peace of mind. I just wanna be happy. Just that. KELAN KAYA? SANA, MALAPIT NA.