This is the continuation of my 19th Birthday Celebration, since sumikat si Haring Araw, right after kong maexcite, at hindi matulog nang sapat last Friday, haha, almost 5am na yata gising pa ako, sobrang excited, on the other hand, sorry if ever medyo late na yung pagpopost ko ng blog entry ko na 'to, since then, I was too exhausted the whole day, but it's priceless and worth it naman, sobrang nag-enjoy ako, oh well, tears of joy in return. Actually, feeling ko nga, sa sobrang pagka-overhelm ko, though hindi ako nakapag coffee, nakayanan kong mag-stay up, til that late, kidd. Di na pala late yun e, actually kasi, morning na 'yun. Haha. So okay, here you go~
March 16, 2012, it's my Birthday today! Saaberry Birthday To Me. :)
Haha. OMGGG, sobrang tanda ko na pala talaga. I can't imagine lang, cause it seems like, hindi naman talaga ako mukhang 19. Anyway, sa sobrang pagkaiyak ko yata sa mga phone calls ng Mom at Dad ko, kaya ako ganun the whole night, and I was expecting for 'something', like a super blast for my special day. Though alam ko namang, sobrang kumpleto na, pero I want the actual thingy. So, yun. For less than 4 hours nga lang yata ako nakatulog e. But it's alright, tik tok. Tik tok. It's past 9am, nag-alarm na pala yung alarm clock ko, yet, I snoozed it lang. Then, a just few minutes, while I was unconscious, and sleeping so soundly, biglang may kumiss sa cheek ko. Guess who? Right after opening my eyes, twas my Dad. Omg. Sobrang nagulat naman ako dun, I thought when he called me last night, he can't make it on my day, pero.. He did surprised me, oh well, he DID really. I was about to cry again sana, yet I decided to enter the bathroom nalang to take a bath, para naman mahimasmasan ako, and I was like planning to go to school early din naman, since it's my birthday, wala lang. For a change, haha. Kidding. Sobrang proud ako sakanya, sobrang namiss ko siya. For he's miles away from us na, yung duty niya, sa Zambales. Sobrang miss na miss ko na si Dad. Hay. It's a good thing, na right before I open my eyes that day, siya yung una kong nakita. I feel so loved. I am still his "Baby Girl" his "Little Girl", Papa's Girl. One and only. (Ugh, naiiyak na naman tuloy ako.)
After some time, ngayon nalang kami nakapag picture ulit. And take note, parehas kaming naka-uniform, haha, feeling ko lang.. Sobrang cute namin. :"> Proud ako 'dyan. First boyfriend ko 'yan e. :) Then, binili niya kami ng kapatid ko ng milk tea, since we requested for it, while walking towards our school, everybody's quite looking at us. "Eh, bakit? Anong care niyo?" Haha, hinatid niya ako sa tapat ng building namin, then he kissed me on the cheek and forehead, saying.. 'Happy Birthday, Baby Girl, I love you." :'( Hay. Halos maiyak na naman ako ng bongga, papasok nalang ako building ganon pa yung eksena. Haha, drama. By the way, for quite some time rin, ngayon nalang ulit ako nag swipe ng ID, tapos.. As expected, syempre, may nag-appear na 'Happy Birthday", I'd like to take a picture of it pa nga sana e, kaso lang, sobrang stampede, napakaraming tao. Haha, so hinayaan ko nalang.
Yaay, pagkapasok na pagkapasok ko palang ng classroom, my blockmates' were like singing.. a 'Saaberry Birthday' song na for me. 'Saaberry Birthday to you, Saaberry Birthday to you.' Aww. What more can I ask from HIM? Grabeng grabe na 'tong mga nangyayari, parang simula palang ng araw ko, nag-uumapaw na sa kaligayahan. Mahal na mahal talaga nila ako, lalo na yung TNT Boys, the Original Lover Boys. Sa sobrang di ako makagetover sa ginawa sakin ng Dad ko, paulit ulit kong kinukwento sa mga friends ko, then, one of my girlfriends even covered my eyes, kissed me and hugged me, greeting me a Happy Birthday. :"> Omg, icacancel pa niya yung appointment niya, for me. :) Aww. Sobrang saya, sobrang sarap sa pakiramdam na sobrang daming tao ang nakaalala, at nagbibigay ng pahalaga sa akin. :)
With my pretty and gorgeous girlfriends. :"> Jinny, Meg and Venus. ♥
With Matt, my first ever guy College friend. :)
With Terence, lover boy. My guy friend na sobrang maaasahan.
With Sheena, Jae, Rachelle and Meg, second group of my gorgeous girlfriends. :">
Last day of meeting namin sa Epistemology today, sobrang mamimiss ko si Sir Pada. Kahit lagi nalang siyang absent. ENG104 time, sobrang mean ko parin talaga, tumunog na naman yung phone ko.. Agaw eksena. "And next time, do not create a scene". Haha. Si Sir Bernardo, ang cute. Haha. Sorry na, di naman sadya nung phone kong tumunog siya e. "Ang susunod na palabas ay rated SPG". :P OMG. Porket birthday, nambubully ng wagas? Haha, pero kasi naman.. Kahit naman di ko birthday e. Mabait pa nga ako kapag birthday ko e. Pero kapag Birthday ko lang ako mabait. Wahaha. Computer 100, wala na naman si Ma'am Lintag, sobrang miss ko na siya. Iba yung trip ko e. Haha, super soundtrip sa inside the Computer lab, the silence's deafening me kasi, duh. It's my Birthday kaya, why so quiet? I want some noise, lol. Leggo create some noise. Ahaha. Since tapos narin naman ako sa mga HTML codes na pinapagawa samin, I decided to re-read my blogs over, and bigla kong nasabi ko sa sarili ko, "Ang drama ko pala dati, OMG". Then, bigla silang nag-react, 'Ay, Adrienne, dati lang ba? Eh, ngayon, anong tawag mo sa sarili mo?" Haha. Aww. Basaaag naman ako dun o. :P
Hanggang sa dumating na yung last period, past 2:30pm na, tsaka palang dumating si Sir Olivar, it's a good thing, as in super.. While he was checking our last attendance, then, nung turn ko na.. "Magora, Maria Ysabel Adrienne", bigla niyang sinulat dun sa mastersheet.. 'Happy Birthday', then he greeted me. "Thank you, Sir'. OMG. Hahaha. Twas a fun semester after all, so I guess, last na today. Finals na next week e. Pa-epal talaga lagi yung celebration ng birthday ko. Haha, sobrang ayokong manggulo ng schedule ng finals e noh? So yerp, uwian na. It's 3 o'clock in the afternoon na. I declared war, hoho. Kidding. I mean, 4pm, magkikita kita kami sa Catwalk, kaming girls, then yung boys.. Sa Shakey's narin. We celebrated my Birthday at Shakey's Espana. :) I was with the greatest friends on Earth. The Lover boys, Terence, Matt, Diego, Josh and Kyle. My gorgeous girlfriends, Venus, Meg, Jinny, Jae and Sheena. Sayang, hindi nakasama yung iba, for they have to go home narin pala. :o
Dumaan kami ng library and AB building, nagulat ako, may mga nag greet sakin from afar, cool. our Seniors pala. Sobrang natotouched naman ako sa pag ggreet nila sakin. Kahit sobrang daming tao, go lang. "Happy Birthday, Adrienne". Kitang kita ko yung saya sa mga mata nila e. Lahat sila, tapos syempre, yung group of guys, I mean, fans club ko sa 4PHL, nandun din. Haha. Kaasar, hanggang sa pag-uwi ko, kitang kita ko sa notifs ko yung pinag-uusapan nila sa wall post sakin nung isa. Haha. "Kay Mr. Accountancy ba galing yang bear na yan? Ang laki naman.". "Aww. Wala na po kami nun, matagal na. Iba po nagbigay nito." Haha.
Aww. Hanggang sa nagtext si Andre, asking if he can come. I told him, 'Syempre naman, pwede. Haha' He kept on bugging me pa nga, if ever pwede siyang magsama ng friend, which then, we both agreed upon, biglang umalis, then later on, babalik din pala. Haha. "Nasaan sila Terence?" Then they answered me.. "Nagyoyosi lang sa labas." Maya maya.. Lumalapit sa table si Terence, dala dala yung cake. 'Saaberry cake', ang sweet. Heart-shaped siya. :"> Natouched ako. "Happy Birthday, Sa-ab! Happy Birthday, Happy Birthday To You!" ♥ I almost cried, sobrang di ko inaasahan yun. Promise.
Everything's in shape, and after all, you're my wonderwall~ haha, kidd. We're waiting for Jared nalang. 'OMG, kinakabahan ako, baka mawala yung "close friend ko". Swear, baka kung saan na siya napunta, nahihiya naman akong tawagan siya, kung nasaan na siya, kasi, wala lang, gusto ko, siya yung tatawag. Which he did naman. Haha, grabe, bakit ba napaka pakipot ko e? Sabi ko na nga ba e, di kasi niya alam kung saan yung Shakey's Espana, napunta siya ng Lacson. Which is quite far, so.. Nakausap pa ni Jared si Terence over the phone for the directions, pero sobrang tensed na tensed ako, that's why I decided to see him nalang kung nasaan man siya. Jinny accompanied me, kasi.. Alam mo naman, isa paring walang alam sa buhay, lol :) Bakit ba naman kasi ang hirap magcommute? Ang hirap magcross ng streets? Ang hirap maging alert all the time? Haha. Feel na feel ko na yung pagkainip ng mga kaklase kong lalaki. Sobrang gutom na yata sila e. At, medyo badtrip kasi, matagal si Jared boy. So nung dumating na kami.. I introduced him to them, then..I guess 'twas a cool impression naman, kasi nakita na naman nila kami together ni Jared nung debut ni Tricia e, lol. Nagulat lang ako sakanya, for he said.. "Ahn-Nyeong" Like, what the actual fuck? Haha. I know we're like Koreans, nang dahil sa eyes at hair natin, but please? Haha. Natutuwa talaga ako sa bangs mo e. Joke, yung mga kaklase ko palang guys :)) Guys, meet Jared. Then, right after naming maupo, kasama yung kapatid ko, together with his friend, Atty. Okay na lahat, nag-pray na kami, then we started eating na :) Wait, here's the thing. I told Ny, "I was never expecting na dadating siya today, in fact, it's not his obligation to come here naman e." So, medyo nahihiya rin ako, pati sa inyo.. Kasi nga, medyo late na tayo magcelebrate. Pero happy ako, for he was able to come, and at the same time, may formal introduction na with my College friends. Jared's been like, my best guy friend ever since. So no doubt, he's an important person in my life, same with all those people na kasama ko today.
Nagulat nga pala ako, when I asked him, nung di namin siya mahanap ni Ny, if what color yung suot niya, wow. Sakto, parehas pa pala kaming nakawhite today. And while eating, inasar asar na naman niya ako, just like the old times, just like what he always do. Ugh, I can't imagine, last night, I was in trouble, sobrang di ko alam kung sino ang ipprioritize ko, kung siya ba or yung friends ko, that's why I decided na.. Pwedeng both nalang? Pwedeng dalawa nalang? Pwede naman e, di ba? :) Kaya yan, sobrang saya ko lang. "Kung kelan ka naging seryoso, tsaka ka niya gagaguhin". Wow, Jared uh, pinaalala mo na naman sakin yung ex ko? Nakakainis. 'Lol. Wow, bakit? Anong meron?" Haha. "Pero, mukhang okay naman na e, di ka na affected?" Naks naman o. I'm so proud of you, haha, pero.. "Pinaasa ka niyang malinis siya. HAHAHAHA". Oh yea, like what the actual fuck again? :))
"Yung buhok mo, feeling ko mas mahaba pa sa buhok ko? Ehh. Wala na akong buhok na mahaba, naninibago ako." "Bagay naman e. Mukha kang si Snow White, tapos sakto, may ribbon ka pang red" :) For unknown reasons, medyo kinilig ako dun. Haha, I just don't know why, naloloka na naman nga ako e. Since birthday ko.. I let my friends see the wild side of me, (though parang araw-araw naman yata) Haha, eh. I let my brother, Atty. And him see me in a different perspective, hindi lang yung laging lady-like. Haha. Forever prim and proper. Pero, it's a little hilarious naman, alam naman niya yung tungkol dun sa humorous speech ko e, I allowed him to see my phone pa nga e, for he asked for it. Haha, ugh, pati nga pala yung pass code ng phone ko, alam niya narin. Hahaha. Omg, accidental lang. Ugh, it's getting quite late na pala, medyo di na namin namamalayan yung oras. So, twas past 6pm na yata, when I asked for the bill, kasi we'll go home pa sa Bulacan, e medyo gabi na nga, baka mahirapan kaming umuwi.
"Naks, rich! 4k yung nilabas. Haha, sa buong buhay ko, 2800 palang nahahawakan kong pinakamalaking cash" "Huh, I am not rich. And please, wag mo kong lokohin, Jared ha. Mas rich ka pa nga sakin e. Haha." Moment of truth, ito na yun, nahihiya na ako ng wagas, sobrang dami kong dala. Ang daming gifts.. As in, sa ilalim ng table. So, OMG. He carried all those things for me. Lalo na yung sobrang laking bear. Ehh, di ko naman alam na, he's bring his laptop na naman pala again with him, aww. Sobrang bigat nung dala niya, promise. Medyo naawa ako, and at the same time, nahiya narin. Tapos yung cake pang bigay ng TNT Lover Boys, iuuwi ko, sana kinain nalang namin. Btw, feel na feel ko yug purtiy ng heart ko :) Pinabalot ko pa yung natirang food, then binigay ko dun sa mga street children na naghihintay sa labas ng Shakey's :) Ehh, di ko naman alam na, he's bring his laptop na naman pala again with him, aww. Sobrang bigat nung dala niya, promise. Medyo naawa ako, and at the same time, nahiya narin. Ugh, it's as if, we're going home together lang, para may someone akong kasama to help me.. Pero, hindi kasi yun yun e. ;) When he invited me to come home with him, nag 'Yeheeey' pa siya, without all these conditions.
Hanggang sa dumaan kami ng overpass. Before that, nakita pa namin yung TNT boys, so I bade good byes narin, and yun, sabi namin, babalik kami sa may Hospital. "Ay sa Lover's Lane pala" Hahaha. Mapang-asar din yung mga lalaking yun e. Alam niyo na. After nun, di na kami tumigil nang pag-uusap. As usual. Inaasar na naman ako. Pero, ang sweet talaga e. :"> Di ko maimagine na ang isang katulad niya'y magpapaka jologs nang ganun, para sakin? I mean, magbubuhat ng napakaraming gamit, para sa akin? OMG. Wah poise na siya and everything, yet.. Ako parin yung iniisip. Sobrang gentleman talaga. :"> We talked about OUR AGE. Age is just a number, OMG. Ang tanda ko na nga. 2 years na yung tanda ko sakanya. Haha. "Ehh, di naman ako mukhang 19, see. Mukha parin akong baby. Baby face kasi ako. :P" UST hospital, very first place na nagkita ulit kami, right after our breakup, hospital elevators, condominium elevators. Til we crossed the streets. :"> "Sweetest taste of summer". :) We waited for a cab for so long, as in sobrang tagal. Haha. 7pm, 7:30pm, 30 minutes na pala kaming naghihintay sa cab, unfortunately, lahat yun may sakay.
Til we decided na maglakad paderecho sa Dapitan. Ayon, sobrang hirap tumawid, halos hilahin na niya ako. Sobrang bagal ko yata kasi. Our hands were almost tangling together. And finally, 7:40pm, nakakuha narin kami ng cab. :) Yeheyyy. And while waiting for a cab, nakwento ko sakanya yung muntikan nakong ma-pick up nang kung sino man, sobrang pinagalitan niya ako after. Haha, at nahiya naman ako sakanya. And, nakapahinga narin kami pagkapasok namin sa cab, as in super, relaxed. Super kwentuhan lang din about so many things. "Eto na yung gift ko sa'yo, pikit ka. Pikit ka muna, tingin ka sakin". "Saan na? Ang tagal naman". Sobrang kinakabahan ako, akala ko kung ano na yung gift niya sakin, as in.. Bumilis yung tibok ng puso ko, and when I opened my eyes.. "Happy Birthday".
'Aww. Thanks, Jared' :) "By the way, may kutob akong nandun yung ex mo kanina e." "Pero, bakit pumunta ka? And wait, of course not, grabe naman.. Yuck, bakit? Sooo kadiri ha?". HAHAHAHA. Makapag react naman ako, wagas. Lol. Hanggang sa pataas na ng pataas yung meter namin, pero, kinikilig na naman ako. Madilim kasi sa loob nung cab, tapos.. Magkatabi lang kami, magkatabi. :) Leaning over, yung boses niya, sobrang sexy, kasi.. Inaantok, tapos yung mga mata niya, parang katulad lang nung dati, na kapag tinitigan ako, para bang matutunaw ako. Unti unti ko na namang nararamdaman 'tong weird feeling na 'to. Haha, I'm trying to control it, but I just can't help it, sobrang ayokong mag-assume or umasa sa kahit ano pa man, but action speaks louder than words naman di ba. "I'll forever be a mystery". Hanggang sa dumating na kami sa Caloocan, but wait, OMGGG. There's a huge fire. Nakakatakot, as in, may phobia pa naman ako sa sunog. Simula nga nung nasunog yung bahay namin, that's why, I have to make kwento again sakanya kung bakit nasunog yung bahay namin before, kung paano ko nakababa ng wooden ladder, kung bakit hanggang ngayon buhay parin ako. Haha, tsaka yung sa muntik na pagkasunog din ng moving vehicle ng Dad niya. Di ako makagetover, sobrang dami na naman naming napag-usapan.
Pinadiretso na namin yung cab sa Cubao. Haha, imagine. From UST, to Caloocan, to Cubao :) Oh di ba. Ang saya ng roadtrip namin. 300php lang naman yung taxi meter namin e. Haha, and almost 9pm na kami nakasakay ng bus. Buti umabot pa kami :) "Iaabot mo sakin lahat, ako magbubuhat". Gosh. "Bakit mo ginagawa ang lahat ng to para sakin?" :) Gusto ko sanang itanong sakanya e. Grabe, sobrang curious ako. Wait, imagine, kanina pa kami magkasama. Pero sobrang di parin kami nawawalan ng kwento sa isa't isa. Ewan ko, pero parang bumabalik pagka comfty ko sakanya. Kapag kasama ko siya, feeling ko, sobrang safe ko lang talaga. Namimiss ko siya every time na magkakasama kami. Ang lamig, magkatabing magkatabi lang kami. Sobrang magkadikit. Pinag-uusapan yung future namin, yung life after school. Na mas magiging masaya ako sa La Salle if ever dun ako nag-aral. :) Yung mga dapat kong matutunan sa age kong 'to, kung paano kaming dalawa sobrang parehas sa isa't isa. Yung pagcocommute, pagcross ng streets, childhood days, High School days, first step sa school, pag-inom ng milk, pagpapaalam sa parents, pagluluto, academic stuffs. :) Ano pa ba? Sobrang dami e. Di ko na ma-enumerate pa. Hay. Basta ang alam ko, sobrang saya ko, tapos, the following day, magkikita ulit kami.. MAGTUTURUAN DAW KAMI. Susunduin niya ako sa bahay, then yun. :) I'll meet her baby Pandora :)
For 6 hours and 30 minutes magkasama lang kaming dalawa, walang katapusang pag-uusap sa kahit anong bagay na pumasok sa isip namin. :) Ngayon, sobrang hindi ko na alam kung anong dapat kong maramdaman para sakanya. Ayokong mag-assume, kabi baka wala lang naman talaga, pero, napapaisip ako, hindi naman siguro siya mag-effort nang ganito, kung wala lang di ba? Di naman siguro niya ako pupuntahan sa UST kung wala lang di ba? Di naman siguro siya magpapakajologs para ipagbuhat ako ng mga gamit ko kung wala lang di ba? Di naman siguro niya ako sasamahan today kung wala lang di ba? At mas lalong, hindi niya ako susunduin bukas kung wala lang talaga di ba?
Hay, hindi ko alam. Forever mysterious talaga tong si Jared e. Kahit kelan, kahit anong mangyari. I still can't read him. Hanggang ngayon. At sabi ko nga.. "If ever, ako man hindi na magiging mystery, di na ako magiging interesting". So I'd always want a mystery :)
And when I arrived home, sobrang iyak ako kay Mommy. Niyakap ko siya and kiniss ko ng maraming beses.. Telling her how much I love her, and sorry for being such a brat, we also talked about my exes, kung paano ko cinelebrate yung birthday ko, yung surprises ng mga friends ko, greetings, personal encounters and everything, pati yung surprise ni Dad sakin. :) Grabe, sobrang iyak lang ako ng iyak, cause I was damn happy, I don't medyo mixed emotions, nalulungkot lang din, kasi namimiss ko na siya. We talked about my fear din naman in entering a relationship again, okay lang daw, basta dun sa matino na, sobrang nasaktan lang din kasi ako sa ginawa sakin ni Michael e. Kaya siguro di ko maappreciate ng buong buo yung ginagawa sakin ng mga lalaki sa paligid ko. Parang nagkaphobia narin ako sa guys. Ugh.
OMG, sobrang tanda ko na pala. Haha. Pero, parang hindi naman. Mukha parin naman akong baby e. 'Baby Maria' daw sabi nung isa. Pero, bet kong ako din daw si 'Snow White'. Ang dami kong gifts, surprises, greetings, texts, phone calls, wall posts, mentions, personal encounters. Ugh, this day was truly bombastic. To everyone I failed to mention, alam niyo na 'yan, kung sino sino kayo. :) Sobrang thank you. Again, thank you for making me feel so loved and special. I can't thank you all from the bottom of my heart.But anyways, I am happy, super happy in fact, kahit tumanda na naman ako ng isang taon, feeling ko, wala namang nagbago, ramdam na ramdam how lucky I am to be blessed by GOD this much, and that I can't even ask for MORE. I've got the best parents in the world, lovable siblings and good relatives, supporting friends in the entire universe, best guy friend in the whole world, and most importantly, best creator in the entire galaxy. :)
NINETEENdihan ko na kung bakit ganito kaganda ang buhay. :"> I am happy and thankful with everything that I have in life now. :)
THANK YOU, LORD! ♥
No comments:
Post a Comment