Darating din tayo ‘dyan. Wag kasing madaliin. GO with the flow. Sabi nga sa pinuntahan kong gathering kanina. Ayon nga lang, nasaktan na naman ako kanina. Hindi pa kami dapat magkikita, kung hindi ko siya pinuntahan dun sa lungga niya. Haha. Akala ko talaga, umuwi na siya e. Pero ayon. Nandun parin pala. :)Anyway. Ayoko nang magtype ng magtype about sa naramdaman ko regarding him today, kasi… Hahaba lang. Enough. Iniintindi ko nalang. Hihintayin ko nalang ding maupod yung kandila ko. :)
Wow. Five days ago. Five days ago since I last posted a blog entry. Nothing new, same old stuffs. Hahaha. Btw, it’s sayang lang for I missed a lot of fun earlier. Been wishing to witness the fireworks with someone special pa naman. Sabi ko na nga ba e. This celebration marks a new beginning and a new end e. Well. Kung last year, we we’re together, and first time ko siyang kinconsider as my friend. Now, I just don’t know where to stand. Exactly. Haha. Anyway, ayoko na siyang pag-usapan pa. Ayoko nang magexpound pa ng mga sentiments ko about him. Kasi, magssimula na naman akong magdrama, and hindi na naman magiging productive ‘tong mga bagay na ishashare ko for tonight, kasi paulit ulit lang naman na tungkol sakanya. Paulit ulit na shit na nasasaktan ako. Hahaha. Ignore, Ade. Don’t forget who you are. It helps you live. Right? See. Sobrang pretty mo. ‘The best revenge is to be more beautiful, more fierce, and sexaaayy. Omg. Srsly, naalala ko lang nung sinabi niya last Wednesday. ‘Ang landi daw ng mukha mo. Nasobrahan sa ganda, tama na yung simpleng ganda lang’. Grabe lang. Hahaha. Benta much ‘to sakin e? Bakit? Bawal ba? Kasalanan ko na bang maging maganda at mas lalo pang gumanda ngayon? Sorry na. Pinaparamdam mo na kasi sa akin na panget ako e. Hahaha. ‘Yan tuloy, ibang lalaki na nakikinabang sa kagandahan ko. Ouch lang e. Sana ikaw parin. Pero seems like, ayaw mo namang isipin na para sa’yo ang lahat ng ‘to. Lol. Shut up na nga. Well, since lahat naman ng nangyari sakin this one whole week, nakasulat sa Starbucks planner, slash journal ko narin. Eh, madali nalang maglabas ng mga dapat ilabas. Haha. Sorry if this week, ‘medyo’ part parin ‘siya’ ng busy busyhan kong life, pero ‘yun nga, in the long run, mawawala narin yan. Hehe. Siya naman na mismo ‘yung lumalayo at gumagawa ng paraan. Ako na nga yung lumalapit e. Haha. Well.Sino na bang tumanggi sa isang Adrienne Magora? :)
Anyway, medyo inaantok na ako. Kasi naman, hindi ako nakapag coffee this day, yung kapatid ko kasi,ininvite ko for a coffee kanina before going to class, pero ayaw naman. Hmp. Ang arte lang, I’ll treat him na nga e. Lol. Pero, wala lang. Ang cute kaya namin kanina, para kaming mag boyfriend-girlfriend, kasi parang couple shirt yung suot namin. Hot pink and blue pa yung colors namin. Si Soprano at si Tenor, si Maganda at si Gwapo. Hahahaha. Self glorification e. Pero bakit ba? Totoo naman. Haha. Badtrip ako. Sobrang ganda ko pa naman today, sayang e. Nag-effort ako, kasi nga alam ko magkikita kami. :) So, ayon. Tapos, hinarana pa ako ng mga kaklase kong lalaki kanina. Well, knowing na Sir Panda won’t come to class na naman. Haha. Wala e. Ang petiks lang talaga nitong week na ‘to. Sayang, we should have been together. Pero, ganun talaga. Ahahaha. Wag nang i-elaborate, Ade. Memories fade. Things won’t be the same forever. Haha. Stop. Anyway, ginitarahan ako ni Baterina ng Your Guardian Angel and Awake kanina. Tapos, sumigaw ako ng malakas sa gitna nung mga lalaki. Mapang-asar to the max e. ‘Naiinis akong isipin na ginaganyan ka niya, siguro ay hindi niya lang alam ang ‘yong tunay na halaga’. Salamat, Terence. Medyo nagising ako. Hahaha. Ang sayang mag-joyride kanina, gamit gamit yung car ni Kyle. As in. Ang saya. Kapag pala sa tropa, sampu silang lalaki, apat kayong babae. Wow. The best. Ang ingay nila e. Tsaka ang daming napag-uusapan at lumalabas. Masayang kakwentuhan ang mga lalaking masasaya. :) Iba yung bonding e. ‘Sarap sarap’. Wag ako. Anak ako ng pulis e. Hahahaha. =)) Di talaga ako makaget-over dun sa kanta ng mga guys e. Imba. Shet. Hahahaha. At least naman, kahit heart broken ako, napapasaya parin ako ng mga kaibigan ko.
January 23. Monday. Yey. Got a new phone. Sobrang bait lang ni Mom. Quality with her at David’s Salon. Nafeel niya yung pagiging broken ko. Grabe. Tapos ayon, lol. Mabuti pa pala at times na sobrang down ako, nabibigay yung gusto ko within a snap e. Hahaha. Kidding of course, pero syempre, sobrang natutuwa naman ako, kasi I got a new phone. Issue ko parin dito yung ‘Do you really think we’re falling apart?’ Hehe. By the way, Happy Chinese New Year! :)
January 24. Tuesday. Eyelashes extensions. Ganda ko talaga. Grabe. Haha. No more spark? Quality time! Well. I don’t think we really had one, pero pwede narin. We also had a talk at McDonald’s. Blah blah. Ade, ang kulit, sinabing tama na ang pagdidiscuss tungkol sakanya diba? Haha. Pinapahirapan mo lang sarili mo e. Anyway, moving on. Nahihiya ako kay Ronver. Nakita niya yung mga ka-emohan ko sa buhay. Haha. Kakainis. Naniniwala pa naman akong ‘You’re my Spark and I’m still your Twinkle.’ Haha. Hinahanap kasi niya si Spark e. Para lang akong basag. Nagbigay pa ako ng note sakanya na nakasulat sa tissue ng Starbucks. Hahaha. Ang sayang mag-remenisice, pero kapag masakit, I think, hindi na dapat pang binibigyan ng masyadong emphasis. Okay na ‘yung ganito. Haha. Ayoko nang i-torture yung sarili ko. Well, at least, medyo alam ko na sarili ko kung ano ba talaga ako sakanya. ‘Barbie doll’. Oo nga naman. Haha. Pero, go lang. Go with the flow. Mahal ko pa e. Di naman primary option and breakup. Pero ‘yun nga. Hindi naman sa magkakapakatanga, pero.. Hangga’t kaya pang ayusin, aayusin. ‘Kaya natin di ba?’ Or, ako nalang ba? Haha.
January 25. Wednesday. Wow, nice. Thomasian community turns back into the 19th Century period. Sobrang cool. As in, may mga calesa and everything sa Plaza Mayor. Almost everyone was dressed like the old ages. Sayang, wasn’t able to dress up like them, for I don’t want to feel hassled after. Hehe. Pero sayang parin talaga. Freak out! Judgment Day nga pala. May result na sa deal naming dalawa :) And ayon nga. Kaya nga siguro by now, wala nakong right pa sakanya. Nakalimutan ko. So, I have to abide with that naman. Kaya nga, medyo bumobongga na ako sa effort this week, kasi alam ko.. The succeeding days to come, ‘break na kami’. Yun yung deal e. :) medyo umasa lang naman ako na magkakasama kami ng Friday. Pero hindi parin pala. Hehe. Well, that’s life. Hindi na siya yung dating siya e. :) Selfish nga raw siya. So, standby lang ako. Sige, magstandby ako, hangga’t kaya ko. Hahaha. On the other hand, nasasaktan ako for him. Pero, no matter how hard I try to reach out naman, if ayaw niyang pansinin, wala akong magagawa. Ahaha. Nakabuntis si Suiza, ang kapal ng mukha niyang ligawan ako. Hahaha. Sheet. Wtf. Ayoko ‘tong nalaman ko. @.@
January 26. Thursday. Omg. Sorry na kasi. Nasobrahan ako sa ganda. ‘Hi, Miss. Chicks ha.’ Baliw talaga ‘tong mga kaklase kong lalaki e. Haha. Parang hindi na nasanay sa kagandahan ko. Tch. So, kailangang paulit ulit sasabihing. ‘Shet, Pare. Ang ganda talaga ni Adrienne’. Haha. Oo na, alam ko na. Nabibingi na ko. Enough please, lumalaki na yung ulo ko o. Anyway, Dry Run nga pala ng 40K voices ngayon. Wala lang. just the old times kapag may event sa school, ang kapal ng mukha kong pumasok pa ng Stats. Eh, pagdating ko, almost done naman nang magdiscuss si Ma’am Ledesma. Haha. Gosh. Super late na kasi akong nagising. Eh, ang tagal ko pang naligo. Oh ehm. Haha. 1pm na nga class ko, nalelate parin ako ng gising.Kakaiba e. Haha. ‘Adrienne, nakita namin si Bannag kanina. Haha. Wala lang, sayang, hindi niya makikita ang isang ‘Hot Chick ngayon’. Kawawa naman siya. Buti pa kami. Hahaha, May sanib talaga tong mga kaklase kong lalaki e. Trip na trip ako. Ano behhh. Haha. Wala kasing talo talo. Magkakapatid tayo dito. Haha. Grabe. The best talaga si Kyle. Nanlibre pa ng dinner. Ang dami kaya namin, 12 kami o. Last Supper? Haha. Late na naman akong nakauwi. Almost 9pm narin. Haha. Eto kasing mga lalaki e. Napapastay tuloy ako ng late sa UST, makapagkwento, wagas e. Sayang, dapat sana nagkita kami e. Epal lang yung signal. Kung alam lang niyang nagpapaganda ako araw-araw para sakanya, ode masasabi niyang it’s really a privilege to see me every day. Awww. Pero yun nga, we have our own lives now. Haha. Kdot. Ade, dadaldal ka na naman e. Tama na yung kasasatsat tungkol sakanya. Sige po. Mananahimik na ko. I had enough. Hehe. Btw, I was damn worried last night, akala ko nadala na sa hospital si Best, buti nalang okay na siya. Hay. ;o
January 27. Friday. Wow. Friday ngayon. Okay lang. Napigilan ko yung emotions ko na sumabog na naman. Medyo naicondition ko narin naman na yung sarili ko sa possibilities, and I bet, it’s now happening. Sayang. Kala ko pa naman magkikita na talaga kami ngayon, kasi may event. I waited for this day to come. Haha. Wala namang klase or anything. Panahon na para bumawi siya or something. Pero baaaam. Fail parin. Kung hindi ko pa pinuntahan, ode hindi rin kami magkikita. Kung hindi ko pa tinawagan, ode wala talagang mangyayari. Ang saddening talaga. Haha. Pero, ignore. Ignore. Ang dami kong gustong i-share sa mga nangyari sakin this one whole week sakanya e. Pero, feeling ko, wala nakong karapatan, and ‘yun nga.. Nagsorry ako, for showing up again. Nagfifeeling girlfriend parin ako. Haha. Baka mamaya, hindi na pala. ;) Pero. Ayoko na ngang magsalita at mag-emote. Sabi naman niya, mahal niya ako e. Ode, yun nalang panghahawakan ko. Oo na, Adrienne, ang dami mo na namang alam e. Haha. Sa totoo lang, hindi naman kasi talaga dapat pinoproblema yung mga hindi naman talaga problema. Relax lang kasi. Go with the flow, wag mo munang isipin yung mga hindi pa nangyayari. Malay mo, kung hindi ka magiging futuristic, ode magugulat nalang ako, one day, okay na ulit lahat samin. :) Sobrang naging helpful yung pinuntahan naming worship kanina sa St. Thomas Square. Pati yung talk with the girls. Hehe. Alam ko, medyo paulit ulit yung story ko, pero… Wala akong magagawa, ganun talaga e.
Here’s the thing, feeling ko, napapagod na siya sa drama ko e. Lahat naman ng lalaki napapagod sa drama ng mga babae, kahit nga si Jared, sobrang binging bingi na sa kaiiyak ko sakanya e. Haha. Kinakausap ko lang daw siya kapag may problema ako sa puso. Haha. Eh, kung siya nalang daw ulit sana, ode sana ngayon, wala akong problema? Haha. Pero, hindi talaga e. Alam ko talaga kung kanino ako sumasaya e. Fixed and final na ‘yun, di na dapat pang pag-usapan at palakihin pa. Di na magbabago yun. Yun naman yun e. Kapag magkasama kami, sobrang okay lang nang lahat. Parang walang problema and everything, pero the moment na magkahiwalay na. Wala na. Nagiging aso’t pusa na naman. Ako naman, ang dami na namang sinasabi. Haha. Blah blah. Hindi naman ako dating ganito talaga, nagmahal lang talaga ng tapat at totoo. Well, sana sa tamang tao na. Ayoko sanang umasa. Pero, sana lang talaga siya na. Pumapasok tayo sa isang relasyon, kasi naniniwala tayong pang matagalan yun, hindi pang short period of time lang.’ And, kapag nasa isang relationship ka, give and take lang. :)
Iba pala yung feeling kapag, dati.. Sobrang willing siyang ihatid ka hanggang sa bahay niyo, pero ngayon.. Magpapasama ka na nga kahit hanggang sa LRT lang, hindi pa magawa. ;) Iba talaga ang DOTA e. 'Constant communication?' Eh. Parang ako na nga lang gumagawa ng way para magkita tayo or magkausap tayo e. :) Ako nalang ba naghohold on? Hehe. Sayang. Gusto lang kitang makasama and makita today, pero pinagkait mo pa 'yun sakin. Sobrang once in a blue moon lang 'to o. :) Yung mga kaklase mo nga, kasama mo na sa loob ng classroom for so many hours, ehh ako ba? Haha. Shut up, Adrienne. Bahala ka nga. Ang dami mo na na namang sinasabi. Tama na, okay? :) Nakakabingi na. ;p Wala kang mapapala. Tandaan mo nalang yung quote mo sa sarili mo. 'If you really love a person, don’t give up. Just wait for that person to realize your worth, and if that person doesn’t realize it? Just wait for the moment until your heart voluntarily quits.' Okay? :) 'Smile, hindi mo alam sa mga ngiti mong 'yan, may napapasaya at napapatay ka.' ;) -Cheesy. Salamat sa pagpapayong sakin kanina. ;)
Huwag na huwag mong i ko-compare ang GIRLFRIEND MO sa DOTA. Kasi dadating 'yung araw na mare-realize mo na, you really need YOUR GIRLFRIEND more than any online games. ;)- Hahaha. Ang tanong---- Girlfriend pa ba ako? ;p
No comments:
Post a Comment