August 13 2012 (Monday)
Help! I'm in trouble.
*angry tone of voice from him* "Mamaya na tayo mag-usap." Ramdam na ramdam ko yung pag-aalala niya sakin. Yung sakit na nararamdaman at takot narin at the same time. Naisip kong selfish siya. Di ko nalang kasi pinansin kasi parang di rin naman ako sure? Nakita ko yung mga kaibigan niya palabas ng Dapitan. And dahil nga sa kinukutuban ako.. Dumaan ako ng dorm. Katabi nun syempre ang Moonleaf. Para ngang nakita ko yung bag niya dun e. Pero di ako sure? Di nalang ako pumasok kahit gusto ko.. Kasi sobrang lakas talaga ng instinct ko na makikita ko talaga siya dun e. He just didn't want to see him. He opted to be with his friends than me. (Conclusion ko lang naman) pero di talaga ako sureee. Haaay. Palagi nalang kasi akong nag-ooverthink. Di ko na naisip yung side naman niya. Palagi nalang ako. Paano nga ba kami magkakasundo kung parehas kaming ganito? Another failure na naman. Ang sakit.
Buti pa si Pam masaya nung nalaman niyang safe akong nakauwi. Kung di naman kasi ako nagpapansin.. Hindi mangyayari ang lahat ng 'to. I feel coldness. I feel the breaking of my heart. And I just can't handle it.
No comments:
Post a Comment