Grabe. Super napaka unforgettable ng gabing ito for me and for my friends. February 21, 2009. Saturday, After waiting for so long, the event was absolutely stunning and a great success. Though nung mga araw ng practices namin, hindi nakikisama ang good weather, by this time, kahit isang patak ng drizzle wala. Super maamo at mabait ang weather sa amin kagabi. Thanks sa lahat ng taong bumuo ng event na ito possible for all, from the Administration down to the students. Gosh, actually, mga 10 AM ako nagising eh, pinagising lang ako ni Mommy sa kapatid ko, hindi ko pa nga planong gumising talaga ee, kasi super puyat pa ako. Hehe! Ayun, mga around 2 PM pa ako nagstart na ayusan, hindi naman creepy kasi sa room ko ako inayusan, yung stylist ko sa David's Salon, wiee. siyempre bukas yung aircon, sabi niya hindi na daw siya sanay sa aircon. Hehe! Ang gara.
Well, anyways, isa lang masasabi ko sa prom, nakakabitin, after ng ball.. Parang all of us wanna dance pa sa dance floor, the problem nga lang, it is not that huge para makapag accomodate ng super daming junior and senior students, how should i say this? We are the future leaders daw, hmm. well, soon this March wil be their departure and we will be the next successors, malamang hindi pa kami masyado handa for so many responsibilities especially kung sino man ang maeelect na SC President this school year, well. Goodluck na lang, may the best candidate win! Ahaha.
Ayun, the night that everyone was waiting for has finally ended. Hmm. parang super tagal naming hinintay to, tapos ayun, tapos na naman. By March 14 bakasyon na naman and I really can't wait for it anymore. Super excited naako to the extent na. I don't wanna go to school anymore. Whaha. LOL,pero 3 weeks na lang naman ee. I have to bear with everything, and probably, March 9 would be the day that would surely change my life. But sympre I don't wanna expect too much again from reality siguro destiny na lang bahala kung ano man mangyayari. Ayon, after dinner siguro ng mga bandang 7:30, Grabe. yung lasagna talaga parang soup! My goodness hindi ako makapaniwala na ganun ang nangyari sa 700php namin, waaa! Awts. Tsktsk. well, anyways. May konting eklat, hindi ko siya nakita. Though ako ee nakita niya, soo unfair talaga ng fate sa amin. I hate it, gaya ng sabi niya, bakit daw sa mga occasions na special sa aming dalawa, hindi kami magkasama? Ahuhu.
Nakakalungkot isipin, pero ayos lang. Haha! Well, salamat nga pala sa mga nagsayaw sa akin, nakuuuuu! Kahit super parang sabi nila sinumpa daw ang araw ng JS, ako never ko nafeel. Yung 1st dance ko, siya din yung last dance ko.. Thanks. pero hindi ba sobra naman yatang 4 times? Wahaha. Thanks din sa mga nakasama ko sa group shots, remambrance guys, once in a lifetime nga lang pala toh. Mt fairytale story. ^^ Sana kung meron pa sana ulit next year. Hmm. Ayun, basta super thanks sa lahat ng nakasama ko kagabi at sa mga nakasayaw ko.. Bleh.
CIAO. XOXO.
No comments:
Post a Comment