Monday. ):
Tuesday. )':
Condo bound early today. Dammit. I just don't know what to do. I just don't know how to react. BUT. It scares me.. Things are not so well these past few days. Boo. We we're still alright last Sunday.. Yet it suddenly fucked up like this. :O Kasi naman e. Why all of a sudden? Omg. :/ Sa totoo lang kasi. Shitty life. Shitty feeling. Sobra na. Nasosobrahan na yata ako sa girl principles. Oo. OA na. It ain't helping me no more.. Napapahamak ko pa yung relationship namin. "Love is a two way process". Oo nga pala. One of my ideology nga pala :)) For someone taught me to do so. Damn. Pero ewan ko ba.. Kahit anong klaseng try or risk? Di ko parin magawang magreciprocate ng pagmamahal. (properly) Shocks. Lagi nalang ganito kasi. Lagi nalang akong namimisinterpret. Namimisunderstand. Nagmamahal naman ako e. It's just that.. I'm giving less.. But I'm receiving more. Just want it that way. Trying to balance though. :O But I just can't. As much as possible? I hate to complain about random stuffs.. Pero kasi. Di ko naman nature na maging sweet or showy and all e. I have to admit medyo may pagka-cold ako. Pero.. Totoong mahal ko naman yung tao. It's just that am feeling too shy to take the initiative. The first step. Cause of these damn 'girl principles' of mine nga. :O
Gosh. I thought he'll understand. Well I know he's trying. Trying to hard. Pero ako din naman e. Boo. Or nagiging masyadong sexist lang ako? May gender biases ako? Sobrang daming na-set na standards and limitations for my self deeds and actions. Self righteous? Oo. Medyo. Pero di naman ako selfish when it comes to love. Siguro? Hmm. Siguro lang. Takot ako? Takot ako sa rejection. Baka di magustuhan or mamisconclude yung mga simple gestures ko e. Misleading ang actions di ba. Well.. Same with words. Sugarcoated ang meron ako. Puro text and call ang alam ko. Like. "Yun lang ba kaya ko?" Ehh sa anong magagawa ko? Di talaga ko showy e. Ang hirap. Pero srsly. I'm trying naman. Ayoko kasing mawala sakin si Zaf. With all honesty.. Sobrang okay ko nang girlfriend sa lagay na 'to. Di ako clingy. Well. Never naman yata. Yun nga lang talagang di ako sweet. Sobrang discreet lang. Take lang ng take. Di ko na narereciprocate yung love niya for me. Kaya siguro.. Feeling niya di ko siya mahal. Bakit kailangang in the middle of the night may ganitong text. "Do you still love me?" Grabe. :O
Sobrang nakakaalarma. Heartbreaking and heartpounding as it may seem. :O Pero kasi naman e. Bakit ganun? Anong nagawa ko? Anong ginawa ko? Sobrang okay naman kami nung Sunday na nagkita kami e. Pero yun nga lang.. Di nako nagpapakiss sakanya. Ehh. Kasalanan ko ba yun? Ayoko ng PDA e. Baka kung anong isipin ng mga tao. Oo. Liberal naman ang pag-iisip ko. Pero iba parin kapag ako na yung nasa sitch na yun e. Liberally constrained. May pagkaconservative ako. Free lang sa mga sinasabi ko. I'm torn. Damn. Really. I am really torn. Sobrang di ko na alam kung anong dapat kong maramdaman. Lalo na nung nagnobela niya sakin. Nung nag-open na siya. Ako din naman kasi e. I forced him to talk about the matter. Kinulit ko siya ng kinulit. Pinilit ko nang pinilit. Haaay. Oo na. Inaamin ko namang ako yung may kasalanan e. Ako yung mga problema. Wala akong ginagawa. Di ko nirereciprocate yung love niya sakin. (Hindi nga ba?) Shit. Ang sakit lang. Ang alam ko kasi.. Twice nakong nag-set ng lunch date together e. Tapos nagtetext din naman ako every now and then. Pero ang accusation niya sakin? Respond lang daw ako ng respond sa mga binibigay niya. Puro text and call nalang ako. Di na kami magkikita and stuff. :O Kinokonsensya niya ko. Hanggang sa naiyak nako sa loob ng room. Hanggang vinedeo-han pa ko nung mga guys. Hay. Saklaaaap.
"Sabi ko na nga ba iiyak din si Adrienne e." Grabe. Sobrang aga pa para umiyak. Pero bakit ganun? Attached nako. Emotionally attached. Siguro nga.. I'm staying for the wrong reason. :O Sobra kaming nagpadalos dalos sa decision namin. Ayon. Pasok lang ako ng pasok. Di ko muna iniisip what's gonna happen upon entering a certain relationship. Yung totoo kasi.. Gusto ko magtagal kami ni Zaf e. Kaya ko nga pinasok 'to.. Kasi gusto ko. At alam kong kakayanin ko. Pero why this soon? Di naman sa nanunumbat ako or something. Pero kapag siya naman yung may problem.. Iniintindi ko siya. Pero bakit kapag ako na yung at fault parang sobrang laking pagkakasala na nung nagawa ko? :O Gaaah. Takot pa naman ako sakanya kapag ganitong times na. Like when we're having misunderstandings.. Iba yung aura niya e. :O
Di ko alam. Sobrang di ko alam. Chill muna ako dito. Oo. Chill na chill. Stressed e. Buti nalang talaga tapos na yung quiz kanina sa Filipino bago kami nagkasagutan sa text ng medyo grave. :O
"Art is like love.. It is a reciprocity." Oo nga naman. Kelan ko kaya 'to matututunan? :O Ayokong masira yung relationship namin ni Zaf ng dahil lang dito. Simpleng tampuhan lang naman 'to e. Maaayos din 'to. Naniniwala ako. :)
No comments:
Post a Comment